W dawnych czasach, tuż po zachodzie słońca ludzie siadali przy ognisku i wpatrywali się w ogień. Siedzenie przy ogniu dawało nam wytchnienie. Było spokojnym oddechem po całym dniu zmagań. Ogień dawał nam bezpieczeństwo, siłę, ładował nasze życiowe akumulatory, ale też skłaniał do medytacji.

Dziś ognisko nie ma już takiego znaczenia dla ludzi jak miliony lat temu. Dzisiaj, kiedy na zewnątrz robi się ciemno, po prostu zapalamy światło i znowu jest jasno. Możemy mieć tyle światła, ile chcemy i dalej robić swoje. Nie mamy takiego momentu odcięcia się, jak mieli nasi przodkowej. Nie ma określonej pory dnia, kiedy musielibyśmy przerwać nasze zajęcia. Nie mamy takiej potrzeby.

W zasadzie do końca dnia coś robimy – seriale, które oglądamy jeden za drugim, udzielamy się na mediach społecznościowych – komentujemy, lajkujemy cały czas wkładamy do głowy różnego rodzaju obrazy, dźwięki, historie… Słowem – banały. Czytamy newsy, którymi się bez końca nakręcamy… I tak jest do momentu, kiedy idziemy spać…

W dzisiejszym odcinku porozmawiamy o uważności. O tym, że warto w sobie rozwijać takie nawyki, które będą nam przypominały takie wieczorne siedzenie przy ognisku. Które przywrócą nas z powrotem do naszej podstawowej, wewnętrznej tęsknoty za ciepłem, bezruchem i głębokim spokojem.

Do udziału w naszym dzisiejszym spotkaniu zaprosiłem wyjątkowego gościa. Moją rozmówczynią będzie Krystyna Boroń-Krupińska, która na co dzień uczy innych, jak być uważnym.

Bardzo Cię zapraszam do uważnego wysłuchania tego odcinka!

Muzyka, którą wykorzystałem w podcaście:
Fryderyk HD, Descent (licencja: Artlist Ltd)